Θα με πείτε τρελό, αλλά μου κάνει κέφι να κυκλοφορώ αρκετά στην πόλη με αυτοκίνητο. Λίγο οι πολλές μετακινήσεις και λίγο η ηρεμία που σου προσφέρει, είναι προτιμότερο. Αν και τώρα που το σκέφτομαι η Λάρισα προσφέρεται για περπάτημα καθώς είναι μια μικρή – χωρικά – πόλη και περπατιέται εύκολα. Τι; Όχι;
Παρατηρώντας την κατάσταση στο κέντρο της πόλης μας, θα πει κανείς “Μα καλά τρελοί είναι αυτοί και αποφάσισαν να σκάψουν όλους τους δρόμους ταυτόχρονα;”.
Λίγο οι διαφαινόμενες εκλογές, λίγο η λαχτάρα για να δούμε την πόλη μας πιο όμορφη (μακάρι να γίνει), οδήγησαν τους αρμόδιους σε συνεχόμενα έργα, σε μια περίοδο που ο κόσμος έχει επιστρέψει και όλοι κυκλοφορούν στο κέντρο.
Βέβαια, μια περίοδο χάριτος τους χάρισε και το παζάρι, με τον κόσμο να τραβιέται στην Σκεπαστή Νεάπολης, αλλά μετά;
Εγώ προσωπικά όταν το επιχείρησα, χάθηκα μέσα στην ίδια μου την πόλη. Εκεί που πήγαινες από Κολοκοτρώνη straight ahead στη Μανδηλαρά, τώρα θα πρέπει να μπεις Ηπείρου, μετά Μιαούλη (άλλαξε η ροή του δρόμου) για να βρεθείς στη Μανδηλαρά.
Σε μια Μανδηλαρά, που οι λακκούβες πάνε σύννεφο και το αμάξι χορεύει πεντοζάλη!
Όσο για την Κύπρου, τη Μ. Αλεξάνδρου και τη Βενιζέλου, οι επαγγελματίες της περιοχής προσπαθούν να αναπτύξουν τα επίπεδα της υπομονής τους, αναμένοντας ο,τι μετά την ανάπλαση του κέντρου, όλα θα μπουν σε μια σειρά και η κατάσταση θα είναι σαφώς καλύτερη.
Με μεγάλη μου χαρά διάβασα ο,τι η Μ. Αλεξάνδρου παραδίδεται σε ένα μήνα. Ελπίζω ως τα Χριστούγεννα να έχουν ολοκληρωθεί οι εργασίες και να δωθεί ένα μαζικό boost στην αγορά. Το χρειάζεται! Μη ξεχνάς πως σύντομα θα μπει και το εμπορικό στην εξίσωση….
