Την αγάπη μου για αυτή την πόλη την έχω εκφράσει πολλάκις και δεν σκοπεύω να σταματήσω και πότε να σου πω την αλήθεια.
Μια πόλη που δεν έχει τίποτα αλλά τα έχει όλα…
Ακούω ανθρώπους γύρω μου να την κακολογούν μόλις έρχονται και να δακρύζουν όταν φεύγουν μακριά της.
Όσο για ‘μας, πάντα θα βρίσκουμε λόγους να τη δοξάσουμε και άλλους τόσους να την κακολογήσουμε. Λαρισαίοι άλλωστε..
Α ρε Λάρισα..Είσαι η «μαμά-πατρίδα» μας..
Α ρε Λάρισα… Με τόσο πράσινο, τόσες ομορφιές και θέλουν να στις χαλάσουν..
Α ρε Λάρισα.. Που ο κόσμος σου δεν σταματάει να πίνει καφέ..
Α ρε Λάρισα… Με τη διασκέδαση να μην είναι όπως παλιά κι όμως καταφέρνουμε να βρίσκουμε τρόπους διασκέδασης..
Α ρε Λάρισα.. Με την κίνηση σου στο κέντρο, που καλύτερα να πας με τα πόδια παρά με αμάξι..
Α ρε Λάρισα… Με τις ωραίες γυναίκες..
Α ρε Λάρισα.. Κατάφερες να μη γίνεις φοιτητούπολη έχοντας 20 χιλιάδες φοιτητές..
Α ρε Λάρισα.. Στο Αθήνα – Λάρισα κερδίζεις διπλό από τα αποδυτήρια..
Α ρε Λάρισα… Σαν κι εσένα καμιά!
Α ρε Λάρισα….
