Τι λένε φιλοζωικές οργανώσεις και πολίτες;
Η Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων γιορτάστηκε για πρώτη φορά το 1931, σε ένα συνέδριο περιβαλλοντιστών στη Φλωρεντία, ως ένας τρόπος για την ευαισθητοποίηση κοινού και ειδικών για τα υπό εξαφάνιση ζώα. Από τότε, η γιορτή διευρύνθηκε και περιλαμβάνει όλα τα είδη του ζωικού βασιλείου.
Επίσης η σημερινή ημέρα καθιερώθηκε ως Ημέρα των Ζώων, επειδή συμπίπτει με τον εορτασμό της μνήμης του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης, που έχει αναγορευτεί από την Καθολική Εκκλησία ως προστάτης των ζώων και του περιβάλλοντος.
Ωστόσο, σε μία πόλη σαν τη Λάρισα συναντά κανείς τα δύο άκρα. Από τη μία πλευρά, πολίτες οι οποίοι αγαπούν τα ζώα, τα φροντίζουν και αγωνίζονται καθημερινά για τα δικαιώματά τους. Από την άλλη, υπάρχει και η σκοτεινή πλευρά της πόλης. Αδέσποτα ζώα ζουν υπό άθλιες συνθήκες σε κάθε γειτονιά ή πάρκο, ενώ συχνά η αναισθησία εκφράζεται τόσο από τις τοπικές αρχές όσο και από πολίτες που βασανίζουν και εγκαταλείπουν γάτες και σκύλους όλων των ηλικιών.
Υπάρχει λύση στο παραπάνω πρόβλημα; Και τελικά, πόσο ευαισθητοποιημένη είναι η πόλη μας απέναντι στα ζώα;
Για να βρούμε απαντήσεις, απευθυνθήκαμε στο Φιλοζωικό Σωματείο Λάρισας Anim.A.L. (Animal Adoptions Larissa), το οποίο αναλαμβάνει η περίθαλψη, η προστασία και η θεραπεία των αδέσποτων ζώων, καθώς και η προσφορά τους σε οικογένειες με σκοπό την υιοθεσία εφ’ όρου ζωής του ζώου και την ευζωία του.
Όπως μας εξηγούν, τα άτομα του Σωματείου καταβάλουν υπεράνθρωπες προσπάθειες για να περιθάλψουν τα δεκάδες ζώα που καθημερινά μένουν στο δρόμο.
«Σε σχέση με τον αριθμό των ζώων, που είμαστε σε θέση να διαχειριστούμε, σαφώς υπερβαίνουμε συχνά τις δυνατότητές μας, έχοντας αναλάβει κατά καιρούς περισσότερα από όσα αντέχουμε. Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι στο σύνολό τους τα ζώα που προωθούμε προς υιοθεσία βρέθηκαν στο δρόμο και μάλιστα κάποια από αυτά σε άσχημη κατάσταση. Τα περισσότερα από τα ζωάκια αυτά φιλοξενούνται σε σπίτια εθελοντών μας μέχρι να υιοθετηθούν, διαδικασία που σε ορισμένες περιπτώσεις διαρκεί έως και δύο με τρία χρόνια· όταν δε οι περιστάσεις το απαιτούν και ελλείψει εθελοντών αρκετά από αυτά φιλοξενούνται σε ξενοδοχεία ζώων με έξοδα του σωματείου.»
«Η εγκατάλειψη αλλά και η παθητική κακοποίηση ζώων είναι τα πιο συχνά φαινόμενα, που συναντούμε, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι και τα περιστατικά βαριάς σωματικής κακοποίησης δεν είναι συνήθη. Εξάλλου τα τελευταία είναι που λαμβάνουν τη μεγαλύτερη δημοσιότητα και καλώς γίνεται αυτό. Από την άλλη είναι λυπηρό το γεγονός ότι οι περιπτώσεις της εγκατάλειψης και της παθητικής κακοποίησης (σκυλιά αλυσοδεμένα σε αυλές ή περιορισμένα σε βεράντες και σε αυτοσχέδια «κλουβιά», συχνά νηστικά και εκτεθειμένα σε δυσμενείς καιρικές συνθήκες) μένουν στην αφάνεια και κατ επέκταση δεν τιμωρούνται. Μια βόλτα στην πόλη της Λάρισας αλλά και σε κάποια κοντινή κωμόπολη ή χωριό μπορεί να είναι πολύ κατατοπιστική ως προς τα παραπάνω. Η εγκατάλειψη ζώων στα πέριξ της πόλης έχει γίνει καθημερινό σχεδόν φαινόμενο και είναι η βασική αιτία του συνεχώς αυξανόμενου αριθμού των αδέσποτων, παρά τις προσπάθειες μαζικών στειρώσεων που γίνονται τα τελευταία χρόνια. Ιδιαίτερα στην περίοδο των διακοπών του καλοκαιριού τα ζωάκια για κάποιους φαίνεται να αποτελούν «πρόβλημα» για να αποδράσουν. Έτσι, αυτά τα έμψυχα κατά τα άλλα «προβλήματα» τα βρίσκουμε εν τέλει είτε τραυματισμένα να ψυχορραγούν στους δρόμους είτε βαριά άρρωστα.» εξηγούν.
Μέσα σε όλα αυτά, οι εθελοντές του Anim.A.L. προσθέτουν πως την εγκατάλειψη τη βιώνουν ζώα όλων των ηλικιών.
«Συχνά βρίσκουμε δυστυχώς κουτάβια και μωρά γατάκια, που δεν έχουν καν απογαλακτιστεί, παρατημένα μέσα σε κούτες, σε κάδους σκουπιδιών, κλεισμένα σε σακούλες και σε τσουβάλια. Πρόκειται κατά κόρον για περιπτώσεις που οι ιδιοκτήτες των ζώων δεν προνοούν για τη στειρωσή τους -είτε για οικονομικούς είτε για δικούς τους «ηθικούς» λόγους- με αποτέλεσμα φυσικά τις ανεπιθύμητες γέννες και συνακόλουθα την εγκατάλειψη των κουταβιών/μικρών γατιών. Τα ενήλικα εγκαταλείπονται συνήθως γιατί είτε πέρασε η χαριτωμένη «κουταβίσια περίοδος» του ζώου» και το παιδάκι για το οποίο προοριζόταν το ζωάκι (ως «δώρο») βαρέθηκε είτε διότι το ζωάκι αρρώστησε και δεν υπάρχει η διάθεση για να ακολουθήσει η θεραπεία, η οποία βεβαίως συχνά κοστίζει. Επιπλέον δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις εγκατάλειψης ηλικιωμένων ζώων, τα οποία σαφώς χρήζουν επισταμένης περίθαλψης που ο ιδιοκτήτης δεν είναι πρόθυμος να καλύψει.»
Ποια είναι η σχέση των πολιτών της Λάρισας με τα ζώα (αδέσποτα και κατοικίδια);
«Η κατάσταση με τα αδέσποτα έχει κάπως βελτιωθεί, κυρίως λόγω της ευαισθητοποίησης του κόσμου και της διαρκούς ενημέρωσης, που γίνεται από τα φιλοζωικά σωματεία.
Σε αυτό το κομμάτι έχουν συνδράμει και τα ΜΜΕ μέσω της προβολής ειδικών εκπομπών και διαφημιστικών μηνυμάτων. Ο κόσμος της Λάρισας είναι πλέον αρκετά ενημερωμένος και καθημερινά διαπιστώνουμε τη διάθεσή του να βοηθήσει, φροντίζοντας κάποιο αδέσποτο ή συμμετέχοντας οικονομικά στην περίθαλψή του. Υπάρχουν άνθρωποι, που χωρίς να ανήκουν σε κάποιο σωματείο, φιλοξενούν αδεσποτάκια μέχρι να βρουν σπίτι και βεβαίως αναλαμβάνουμε τότε την προώθηση των αγγελιών υιοθεσίας.
Το πρόβλημα ωστόσο παραμένει με τη συνεχή άρνηση μεγάλης μερίδας του κόσμου να στειρώνει τα ζώα του. Δυστυχώς πολλοί συνεχίζουν να αφήνουν τα ζώα τους να γεννάνε κι έπειτα τα «ξεφορτώνονται» εγκαταλείποντάς τα στο δρόμο. Θεωρούμε όμως ότι ο κόσμος πλέον είναι περισσότερο ευαισθητοποιημένος. Η ανταπόκριση σε εκκλήσεις μας για βοήθεια σε περιστατικά που μας εξοντώνουν οικονομικά αλλά και ψυχικά είναι τις περισσότερες φορές συγκινητική. Αλλά και με τη στήριξή του στα bazaar, που διοργανώνουμε τα Χριστούγεννα και το Πάσχα -με την ευγενική προσφορά περιπτέρου από το Δήμο Λαρισαίων-, ο κόσμος συμβάλλει στο έργο μας και μας δίνει δύναμη και κίνητρο για να συνεχίζουμε.»
Οι εθελοντές του Σωματείου τονίζουν πως υπάρχει αυστηρή διαδικασία υιοθεσίας (συνομιλία με ενδιαφερόμενο, συμπλήρωση ερωτηματολογίου, επίσκεψη στο χώρο που θα μένει το ζωάκι κοκ), για την οποία και ενημερώνεται κάθε ενδιαφερόμενος που επικοινωνεί μαζί μας για να υιοθετήσει ένα ζωάκι. «Σκοπός δεν είναι απλά να πάρουμε ένα ζώο από το δρόμο και να το δώσουμε σε μια οικογένεια χωρίς να εξασφαλίσουμε τα βασικά πράγματα για ποιότητα ζωής (στείρωση, άσκηση, ασφαλείς βόλτες, μη δέσιμο κοκ). Η ποιότητα των υιοθεσιών είναι που μετράει για εμάς και όχι τα νούμερα και οι αριθμοί… το να σώσεις μια ζωή από το δρόμο και να προσπαθείς να του εξασφαλίσεις ένα καλύτερο μέλλον σε μια οικογένεια είναι πολύ σημαντικό για εμάς και οφείλουμε να κάνουμε το καλύτερο . Είμαστε υπεύθυνοι για αυτές τις ψυχές και προτιμάμε να αργήσει ένα ζωάκι να πάει κάπου που δεν θα εξασφαλίζονται οι συνθήκες ευζωίας του ή θα εγκαταλειφθεί.»
Έχετε την υποστήριξη της δημοτικής αρχής και των υπολοίπων δημοσίων φορέων της πόλης;
«Με τον Δήμο Λαρισαίων συνεργαζόμαστε στα πλαίσια της συμμετοχής μας στην πενταμελή επιτροπή διαχείρισης των αδέσποτων ζώων, μέσω της οποίας προσπαθούμε να συνεισφέρουμε, όσο περνάει από το χέρι μας, στην τοπική Διοίκηση ώστε να προβαίνει στις σωστές ενέργειες και την εφαρμογή του νόμου. Ο δήμος Λαρισαίων εφαρμόζει πρόγραμμα διαχείρισης αδέσποτων ζώων, το οποίο δυστυχώς -κατά παράβαση του νόμου-, περιορίζεται μόνο στις στειρώσεις των σκυλιών. Για τις αδέσποτες γάτες δεν υπάρχει καμιά απολύτως μέριμνα και δυστυχώς τον τελευταίο χρόνο ακόμη και ένα προγραμμα περιορισμένων στειρώσεων γατιών το οποίο ξεκίνησε προ δύο ετών (και μετά από πίεση του σωματείου μας) σταμάτησε. Στο συγκεκριμένο πρόγραμμα στειρώνονταν τρεις γάτες κάθε εβδομάδα, αριθμός πολύ μικρός, αλλά ευελπιστούσαμε να είναι η αρχή για κάτι μεγαλύτερο.»
«Το μεγάλο αγκάθι βέβαια είναι ότι στο Δήμο Λαρισαίων δεν υπάρχει πρόβλεψη για την περίθαλψη τραυματισμένων ζώων, αντίθετα με άλλα δημοτικά κυνοκομεία, γεγονός που κατευθύνει τα δεκάδες βαριά περιστατικά στα φιλοζωικά σωματεία. Περιστατικά δύσκολα, που επιβαρύνουν αφάνταστα οικονομικά ένα σωματείο, του οποίου οι οικονομικοί πόροι προέρχονται μόνο από τις συνδρομές των μελών και τις δωρεές φίλων μας.
Σχετικά με τους περιφερειακούς δήμους του Ν. Λάρισας δυστυχώς οι προσπάθειες συνεργασίας μας ήταν άκαρπες. Φωτεινή εξαίρεση αποτελεί μόνο ο Δήμος Τυρνάβου, ο οποίος ακολουθώντας το νόμο δέχθηκε να υπογράψει μαζί μας μνημόνιο συνεργασίας για δράσεις που αφορούν στη διαχείριση των αδέσποτων ζώων. Είναι η τρίτη χρονιά πλέον, που σε συνεργασία με το Δήμο Τυρνάβου οργανώνουμε στειρώσεις αδέσποτων ζώων του δήμου (συγκεκριμένα στο διάστημα 14/10/2018-24/10/2018). Ο Δήμος Τυρνάβου είναι από τους λίγους δήμους της χώρας, που εχουν περιθάλψει ζώα άρρωστα ή τραυματισμένα και σε συνεργασία μαζί μας τα ζώα αυτά έχουν θεραπευτεί, σε πολλά έχουμε βρει σπίτι και επίσης αρκετά προωθούνται μέσα από τη σελίδα μας για υιοθεσία. Επίσης σε συνεργασία με το Δημο Τυρνάβου πραγματοποιήθηκαν με επιτυχία εκπαιδευτικά προγράμματα σε δημοτικά σχολεία της περιοχής. Ο δήμος Τυρνάβου, σε μια αγροτική καθαρά περιοχή, έχει αντιληφθεί ότι το πρόβλημα των αδέσποτων είναι μεγάλο και αποδεικνύει έμπρακτα ότι μέσω της συνεργασίας με φιλοζωικά σωματεία μόνον οφέλη μπορεί να αποκομίσει.»
Σε ένα αφιέρωμα για την Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων δεν θα μπορούσε φυσικά να λείπει και η άποψη των Dog Walkers. Δύο νέες Λαρισαίες οι οποίες προσφέρουν υπηρεσίες φύλαξης και βόλτας κατοικιδίων μας μίλησαν για το εγχείρημά τους, αλλά και για την στάση των Λαρισαίων απέναντι στους τετράποδους φίλους μας.
Μας εξηγούν πως το μεγαλύτερο ποσοστό πολιτών εκπλήσσεται θετικά με την ιδέα, καθώς οι ιδιοκτήτες χρειάζονται έμπιστα άτομα που θα αγαπούν τα ζώα για να προσέξουν τα κατοικίδιά τους. Όπως αναφέρουν «Υπάρχει μεγάλη ανάγκη για τη φροντίδα των δεσποζόμενων ζώων, στην οποία δίνουμε τη λύση με αγάπη και συνέπεια. Ικανοποίηση για εμάς είναι η εμπιστοσύνη που μας δείχνουν οι ιδιοκτήτες και το χαμόγελο τους όταν επιστρέφουν στο αγαπημένο τους κατοικίδιο.»
«Παρότι οι υπηρεσίες που προσφέρουμε δεν είναι ιδιαίτερα συνήθεις για την πόλη μας, μέσα σε ένα διάστημα λίγων μηνών, η ζήτηση αυξήθηκε σημαντικά. Τους καλοκαιρινούς μήνες λόγω των διακοπών, αλλά και γενικότερα, λόγω της εξοικείωσης του κόσμου που έχει πιεσμένο πρόγραμμα καθημερινά με τις υπηρεσίες όπως η βόλτα, η μεταφορά και η φύλαξη των κατοικιδίων.»
Τι θα συμβούλευαν, όμως, οι Dog Walkers κάποιον/α που θέλει να υιοθετήσει ένα ζωάκι;
«Το σημαντικότερο που θα πρέπει κανείς να σκεφτεί πριν την υιοθεσία είναι κατά πόσο είναι πρόθυμος να δεσμευτεί υπεύθυνα για τη φροντίδα του. Σίγουρα θα πρέπει να αναλογιστεί το χρόνο,το χώρο και τα χρήματα που θα χρειαστεί να διαθέσει, έτσι ώστε η απόφαση του να είναι συνειδητοποιημένη και να του χαρίσει την πιο όμορφη παρέα στην καθημερινότητα του!» επισημαίνουν η Ρένια και η Βερονίκη.
Τέλος, θελήσαμε να μάθουμε αν η νοοτροπία των Λαρισαίων απέναντι στα αδέσποτα ζώα έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια. Οι Dog Walkers μας απαντούν πως τα τελευταία χρόνια η ουσιαστική προσπάθεια των φιλόζωων συμπολιτών μας, φαίνεται να έχει αυξήσει την ευαισθητοποίηση απέναντι στα αδέσποτα και μη, ζώα. «Τόσο η προώθηση της υιοθεσίας ενός αδέσποτου, όσο και και άλλες σχετικες ενημερωτικές δράσεις που λαμβάνουν χώρα, χτίζουν ένα αισιόδοξο μέλλον» αναφέρουν χαρακτηριστικά.
Τι μπορεί να κάνει κάποιος αν υποπέσει στην αντίληψή του κάποιο περιστατικό κακοποίησης ζώων;
Το Φιλοζωικό Σωματείο μας ενημερώνει πως ο αυτόπτης μάρτυρας είναι αυτός που επιβάλλεται να κάνει την εκάστοτε καταγγελία.
«Οι πολίτες επικοινωνούν συχνά μαζί μας και καταγγέλλουν περιστατικά κακοποίησης ζώων. Θεωρούν ότι απευθυνόμενοι στη φιλοζωική το πρόβλημα θα λυθεί. Ωστόσο οι περισσότεροι δεν είναι πρόθυμοι να καταγγείλουν στις αρμόδιες αρχές το συμβάν γιατί φοβούνται την «έκθεση». Τους παραπέμπουμε στην Αστυνομία που είναι και η άμεσα αρμόδια για τον έλεγχο της καταγγελίας, για τη βεβαίωση προστίμου αλλά και για την αφαίρεση του ζώου με εισαγγελική εντολή εάν και εφόσον προκύψει κάτι τέτοιο.»
«Η διαδικασία, που πρέπει να ακολουθεί ο κάθε πολίτης, για να καταγγείλει περιστατικό κακοποίησης ζώου είναι η εξής:
Αρχικά καλεί το αστυνομικό τμήμα της περιοχής του και δίνει ακριβή διεύθυνση κατοικίας ή διαμερίσματος, που βρίσκεται το ζώο, και βεβαίως το όνομα του ιδιοκτήτη του ζώου, όταν το γνωρίζει. Η καταγγελία μπορεί να γίνει και ανώνυμα, αλλά οι επώνυμες καταγγελίες χαίρουν διαφορετικής μεταχείρισης. Η αστυνομία οφείλει να διερευνήσει το περιστατικό μετά την κλήση. Σε κάποιες περιπτώσεις αρκεί η σύσταση μόνο της αστυνομίας στον ιδιοκτήτη του ζώου. Σε περίπτωση όμως που ο κηδεμόνας δε συμμορφωθεί θα πρέπει να επαναληφθεί η καταγγελία. Εάν ο πολίτης κρίνει ότι το ζώο κινδυνεύει άμεσα και επείγει η επέμβαση της αστυνομίας μπορεί να απευθυνθεί στην Εισαγγελία, ώστε να λάβει εισαγγελική εντολή και να ακολουθήσει η προβλεπόμενη διαδικασία.
Το σωματείο είναι πάντα διαθέσιμο για να συμβουλεύσει και να κατευθύνει όποιον πολίτη θέλει να προβεί σε καταγγελία και μέσω του δικηγόρου μας, ο οποίος ειδικεύεται σε τέτοιου είδους ζητήματα.
Τέλος σχετικά με το θέμα των καταγγελιών και το πως πρέπει να αντιμετωπίζονται από τις Αρχές έχουμε οργανώσει κατά καιρούς ημερίδες σε συνεργασία με την Αστυνομία, με στόχο την ενίσχυση της ευαισθητοποίησης, αλλά και την περαιτέρω ενημέρωσή τους πάνω σε θέματα κακοποίησης.»
Ευχαριστούμε το Φιλοζωικό Σωματείο Λάρισας Anim.A.L. και τους Dog Walkers Larissa για τις απαντήσεις τους και τις χρήσιμες πληροφορίες που μοιράστηκαν μαζί μας.
Ενημερώσου για τη δράση του Φιλοζωικό Σωματείο Λάρισας, Anim.A.L., ΕΔΩ
Ενημερώσου για τη δράση των Dog Walkers Larissa ΕΔΩ
